Ο Γητευτης του Χρονου

Ενα παιδι σενα χωριο ανακαλυψε μια μερα οτι μπορουσε να καλυπτει τις σκανταλιες του με καποιο ιδιορυθμο τροπο. Πως; Παγωνοντας το χρονο μπορουσε για λιγο να δαμασει τον αδαμαστο χρονο να τον σταματησει να τον γυρισει λιγο πισω η λιγο μπροστα και ετσι να κανει τις σκανταλιες του ανενοχλητο Ενα παιχνιδι ονειρικο απιαστο για τους αλλους για τον μικρο παιχνιδι καθημερινο .Και το παιδι μεγαλωσε και εγεινε αντρας και καποια στιγμη συλλογιστικε  οτι το παιδικο παιχνιδι θα μπορουσε να τον κανει αν οχι αθανατο τουλαχιστον ταξιδιωτη του χρονου .Τοσες σκανταλιες εκανε μικρος παιζοντας με φιλο το του τον χρονο, και δεν εγεινε τιποτε τι θα γινοταν τωρα αν εφευγε μαζι του στα μπρος και τα πισω του χρονου, θα εβλεπε τοσα θα γνωριζε τοσα Ισως τις απαρχες του κοσμου ισως ισως και το τελος του κοσμου Και χαθηκε μαζι με το χρονο καβαλαρης ενος ονειρου στα απεραντα μονοδιαστατα σαλονια του.Ο χρονος ηταν δικος του μονο δικος του και αυτος ο αρχοντας του Δεν ανηκε πουθενα ουτε στο σημερα ουτε στο χθες ουτε στο αυριο δεν ζουσε για τη στιγμη για τη μερα ζουσε στην ολοτητα του χρονου Καβαλαρης του ονειρου του περνουσε τη ζωη του σαν μεσα απο καλειδοσκοποιο σε διαφορους κοσμους συνεπαρμενος υπνωτισμενος απο τον φιλο του τον χρονο Καποια μερα σκεφτικε να περασει απο το χρονο που γεννηθηκε να δει τους φιλους τους γνωστους τους συγγενεις αλλα κανεις δεν τον γνωριζε κανεις δεν τον ηξερε σε οποιο σημειο της ζωης του και αν σταματησε κανεις δεν γνωριζε τον ασπρομαλη γεροντα  με τα παραξενα ρουχα Και τοτε καταλαβε οτι εχασε τη μεγαλυτερη στιγμη του τη στιγμη της ζωης του Εζησε τοσες στιγμες αλλων μεσα στον αναρχο χρονο αλλα εχασε τη δικη του  στιγμη της δικης του ζωης και ηταν αργα πολυ αργα για να γυρισει πισω................


Ο Ξυλοκοπος των Ονειρων